سکوت صدای گامهایم را باز پس می دهد 

با شب خلوت به خانه می روم

 گله ای کوچک از سگها بر لاشه ی سیاه خیابان می دوند 

خلوت شب آنها را دنبال می کند

و سکوت نجوای گامهاشان را می شوید

من او را به جای همه بر می گزینم

و او می داند که من راست می گویم

او همه را به جای من بر می گزیند 

و من می دانم که همه دروغ می گویند

چه می ترسد از راستی و دوست داشته شدن ، سنگدل

بر گزیننده ی دروغها 

صدای گامهای سکوت را می شنوم 

خلوتها از با همی سگها به دروغ و درندگی بهترند 

سکوت گریه کرد دیشب

سکوت به خانه ام آمد 

سکوت سرزنشم داد 

و سکوت ساکت ماند سرانجام 

چشمانم را اشک پر کرده است

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 2:14 | |