از کنار پنجره شیون باد می پیچه توی خونه

وقتی بارون می شینه ، روی فرش سبزه ها

دل من گریه می خواد

همه جا رنگ شب ، واسه مرگ لحظه ها

دل من گریه می خواد

دیگه از سکوت سرد کوچه ها ، دل من خسته شده

مثل اون روزها می خوام داد بزنم ، که لبم بسته شده

آخه من ممنونم از مرداب پیر

براتون قصه ی دل خونده بودم

می خواستم یه روز به دریا برسم

که حالا زندونی هر نفسم

 من اسیر قفسم ، توی شهر آشنا ، یه غریب بی کسم

هوس خنده ، نمونده رو لبام

مثل یک صخره ی سردند آدمها

خبر از خوندن یک ترانه نیست

خاک مرده پاشیدن رو صحنه ها

نه سوالی ، نه جواب ، همه جا رفته بخواب

دل من گریه می خواد

مستی و عشق و امید، همه شد نقش بر آب

                                     دل من گریه می خواد دل من گریه می خواد