صداقت

سوختم خاکسترم را باد برد

بهترین یارم مرا از یاد برد.

.

.

.

.

.

.

روزی بود که اشعه های خورشید در حال کم رنگ شدن بودند.

و بخاطر اندوه سازنده خودشان افسوس میخوردند.

زمانی که اسیر شدم و کسی مرا ندید.

گرفتار چشم تو شدم.

فرصتی برای محافظت از خود.

در برابر عشق نداشتم.به همسن جهت

مطمئن و ثابت قدم رفتم و

مصیبتهایم در درد و رنج اغاز شد.

عشق کاملا مرا بی سلاح یافت.

و راهش را از چشمانم به درون قلبم باز کرد.

که جایگاه و دروازه اشک شد.

به نظرم عشق با من صادق نبود.

مرا با تیر زخمی کرد در همان حال.

به توی سراپا مساح.کمانش را نیز نشان نداد.

نظرات شما عزیزان:

شقایق

ساعت22:38---29 شهريور 1391

[وب سایت]

سلام وبلاگت عالی
خوشحال میشم یه سری هم به من بزنی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 19:23 | |