
جمعی بودیم و هوای غم می خوردیم
در فصل گرسنگی به سر می بردیم
تا سیر شدیم دور گشتیم ز هم
کاش در عالم گرسنگی می مردیم.
در جستجوی فرصتی " جوانی تباه کردم
فرصت جوانی بود " من اشتباه کردم.
ای شمع آهسته بسوز که شب دراز است هنوز/
ای اشک آهسته بریز که غم زیاد است هنوز/.

نظرات شما عزیزان:
|