شاید "او" بجای "اشک ریختن" زیر قطره های باران "میرقصد"

مدتهاست دعا میکنم باران نبارد...

"تو" که بودی دعای هر لحظه ام این بود ، که "باران" باشد!

تا به بهانه باران با "تو" یکی شوم...

شاید بی حوا دستانم را بگیری...

و

من در "خودم گم شوم"

به "من" ، جان میبخشید لمس حرارت دستانت زیر قطره های باران !

چه مغزور میشدم به وقتی که زیر چتر آسمان "من و تو" خیس از باران خاطره هایمان را میسرودیم!

باز باران بارید ، اما حالا دیگر دستهایمان به هم نمیرسد!

باز باران بارید ،اینبار بدون دعای من...!

شاید اینبار  "تو" دعا کرده بودی!

شاید تو آرزو کرده بودی خاطرات گذشته ات را " از نو بنویسی "

شاید بهانه ای خواستی برای با "او" "یکی شدن"

شاید تو هم دلت برای آن سمفونی خاطره انگیز تنگ شده...

شاید "او" شاد تر از من ، بنوازد!

شاید "او" بجای "اشک ریختن" زیر قطره های باران "میرقصد"

شاید "او" ، شبیه "آرزوهای توست"

"تو" و "او"

و باز هم ، خوش به حال "او"!

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 4:25 | |

آرزو هایم را قربانی میکنم به سلامتی لبخند تو!

گاهی خجل میشوم از باران!

این قطره ها به شوق دیدن "من و تو" به زمین می آیند!

به شوق دیدن "من و تو"  ، "در کنار هم"

به شوق شنیدن عاشقانه های "من " برای "تو"

به شوق نوازش قدم هایمان !

حالا که میبارند در حیرانند!
 "تو با او" و من "بی تو"

"هول کرده اند از تنهایی من "
از یک دنیای "غم"

با تمام وجود خود را به زمین میکوبند !
شاید برای هم دردی با "من"

آسمان نیز با تمام وجود تسلیت میگوید "درد این جدایی را"
اما "من"
دلخوشم از شادی "تو" !
شاد باشی "کافیست"
شاد باشی "گریه های آسمان اشک شوق من است"
شاد باش که آرزوهایم را قربانی میکنم "به سلامتی لبخند های تو"
 

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 4:25 | |

بی منت...

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 2:10 | |

راهی دور

شاید این حالی که دارم نشان میدهد که آرامم

خنده دار است

لرزش دستانم که سرمای فصل آن را به دستانم هدیه کرده

خنده دار است

باران چشمانم که دانه های مروارید را به سخره گرفته اند

و اجباری به نام خنده که سال هاست  پا به پای غم با من آمده است

.

.

.

به گذشته ها که روانه میشوم همه اینها برایم تداعی می شود

لرزش دستانم موقع آرام گرفتن  درون دستانت

باران مروارید گونه چشمهایم هنگام گره خوردن با نگاهت

و خنده ها... که خودت رازشان را می دانی

شاید این حالی که دارم نشان می دهد که آرامم

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 2:6 | |

یـــ_ـه جــایی تـ_ــوی قلبت

یـــ_ـه جــایی تـ_ــوی قلبت

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 2:5 | |

نفس نفس

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 2:5 | |

خدا!

دست هایم را به تو می سپارم،تو که دلیل بودن من در این جهان هستی

آری! ای خالق زیبا

ای تمام هستی

رهایم نکن

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 2:3 | |

حزتو کسی رو نمیخوام..

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 1:58 | |

دلگیــــرم

امشب

حوصله ی نفس کشیدن هم ندارم...

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 1:53 | |

دوستتـــ دارمـــ ...

یک تویی و یک من

با این ماه که هنوز هم این شهر را تحمل

میکند...

همین سه تا بس است...

حتی اگر ماه هم نبود

من قانعم

به یک تو و یک من...

حتی همین قدر دور از هم

مگر میان تو و ماه فرقی هم هست؟!

ای کــاش که بود...

آن وقت شاید همه چیز معنایی جز " تو "

داشت...!

اما... حالا که ندارد!

حالا همه چیز تویی!

تمام شعرهایی که با عشق میخوانم...

تمام روزهای خوب ...

تمام لبخندهای من...

تمام زندگی...

همه چیز تویی...

چیز دیگری هم اگر جز تو بود

فدای یک تبسمت...

 +  برای  تــــــــو ... که از تبار بارانی ...

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 1:53 | |

بی تابمـــ ...!

این شب های بی تــو،اگر هم صبح می شود

باز به خیال دیدن ِتــو است ...

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 1:53 | |

از منـــ می گذریـــ ...

گاهی وقت ها یک " شب " چند " روز " طول می کشد … !

تـــــو می گذری ، من می گذرم

تـــــو از من ، من از دل...

تـــــو می خندی ، من می خندم

تـــــو به من ، من به روزگار...

تـــــو می گریزی ، من می گریزم

تـــــو از عشق ، من از خاطره...

تـــــو می روی ، من می روم

تـــــو از اینجا

من از اینجا

کاش بفهمی از " اینجا " تا " اینجا " چقدر فاصله است...‏!‏

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 1:53 | |

درد ...

درد میکنند امشب

تمام دردهایم...

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 1:53 | |

می رومـــ ...

هـــر چیـــز زمانی دارد

نفس هم که باشی

دیــر برسی

من رفتــه ام . . .

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 1:53 | |

...دنیــــــــای این روزهای من ...

با صدای شوخی های پدرم از خواب می پرم

احساس خستگی و درد تمام وجودم را گرفته

ولی شروع می کنم به خنده های الکی و لوس شدن های بچگانه ام!

از همان هایی که آخرش ختم می شود به بوسیدن پیشانی پدرم...!

صبحانه که نه , تکه ای نان سنگک داغ میخورم و بهانه می کنم دیرم شده

لبخند کم رنگی برای تک تکشان میزنم

و وانمود می کنم همان بهار همیشگی ام!

با بغض از خانه می زنم بیرون

راه می روم

دست در جیب و سر پایین...

من و باد پاییزی سرد و اشک هایی که گونه هایم را گرم نگه داشته اند

چه جمع دردناکی...!

شبیه کودکی هایم قدم هایم را فقط روی برگ های خشک می گذارم

فریادشان برام دلپذیر است ...!

و هیچ برایم مهم نیست

انگشت اشاره ی آدمک های بی احساس که نشانه ام رفته اند...

راه می روم

دست در جیب و سر پایین...

دوست ندارم سرم را بالا بگیرم

از طعم نگاه آدم ها حالم به هم میخورد

احساس ِسختِ سنگ را دارند

و انگار من هم بی آنکه بدانم , شده ام یکی مثل خودشان...!

قدم هایم را دوست دارم!

با همه ی خستگی شان , استوارند و قاطع...

چقدر شبیه بچگی هایم شده ام

گام هایم را می شمارم

۱۸

۱۹

۲۰

...

غرق در خیال های بر باد رفته ی خودم...

دستی به شانه ام می زند

بهار...

بهار...

داشتی می رفتی زیر ماشین!

حواست کجاست بهار نارنج ِ کوچک من؟!

نترس دایی جان...به این زودی ها قصد رفتن به سفر آخرت را ندارم !!!

با شوخی ِ من , اخم شیرینی کنار چشم هایش می نشیند

لبخندی زورکی تحویلش می دهم و چشمکی از سر شیطنت می زنم

از همان هایی که همیشه تلخی روزگارم را پشتشان پنهان می کنم

چقدر از هجوم حضورم در این روزها وحشت دارم!

چقدر این روزها را دوست ندارم...!

طعم تلخ تنهایی را با تمام وجود زیر دندان هایم مزه مزه می کنم...

چشمانم را دوخته ام به آینده ای که منتظرش هستم

به دستانم که در ناسازگاری های زمین و زمان چه زود بزرگ شدند...!

اینجور که نگاه می کنم

دست در جیب و سر پایین

از تمام دنیا متنفر می شوم

آنقدر که دیگر چشم دیدن زندگی را هم ندارم......!

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 1:53 | |

...عاشقانه ی آرام من و تو ...

این جاده را

آنقدر گره می زنم

که هیچ وقت نرفته باشی...!

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 1:53 | |

...تــــــو را دوست دارم...

من

فقط یک جور خــــــــــــاص

که دیگران نمی توانند

تو را دوست دارم

همین...

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 1:53 | |

...خسته ام از تظاهر به ایستادن...

خسته ام از تظاهر به  ایستادن...

از دعاهایی که از سقف خانه بالاتر نمیرود...

خسته ام...

از رفتن و نرسیدن...

 از دروغ های باور کردنی...

نه... این کبودی زیر چشم ها از بی خوابی نیست،

قصه ی درد است و آه و اشک...

و به چه کس میتوان گفت از چه می سوزی

حتی یار نخواهد فهمید کجای قصه درد داشت !

پیله کردن های الکی... بهانه های بچگانه

همه از سر درد است

ولی کسی مرا به درد نمیشناسد

 همه به مرهم بودن میشناسند و صبر

به خدا تمام شده

خیلی وقت است این قصه بی صبر مانده

طاقتم طاق شده

هجوم فاصله ها

تردید های آزار دهنده و گزنده

نیشتر های زبان این  و آن

صبر کجا می ماند؟!

به خدا درد دارم

دنیا بفهم خسته ام

قصه ی پر غصه ی من

"امشب"

"شب عاشورای تو"

 لبیک تمام شدن میخواهد

امر کن

فرمان بده

سردار...

می شود

تمام شود این قصه

تو را به خدا سری تکان بده...

به جان زینب

آنقدر دردناک هست

که دیگر نتوانم بایستم...

سالار عشق

دریاب مرا

....

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 1:53 | |

حرف دلم

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 4:56 | |

سرما

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 4:49 | |